Este diagnóstico se reserva para individuos menores de 5 anos cando o nivel de gravidade clínica non se pode valorar de forma fiable durante os primeiros anos de infancia. Esta categoría é diagnosticada cando un suxeito non cumpre cos fins de desenvolvemento esperados en varios campos do funcionamento intelectual, e aplícase a individuos nos que non se pode realizar unha sistemática valoración do funcionamento intelectual, incluídos os nenos demasiado pequenos para participar as probas estandarizadas.

Esta categoría debe volver valorarse despois dun período de tempo.

Os trastornos da comunicación incluen o trastorno da linguaxe, trastorno fonolóxico e o trastorno da comunicación social (pragmática), caracterizados por déficits no desenvolvemento e no uso da linguaxe, a fala e a comunicación social, respectivamente, así como o  trastorno da fluidez de inicio na infancia (tartamudeo), caraterizado por alteracións na fluidez normal e na producción motora da fala, repeticións de sons ou sílabas, prolongación de sons consoantes ou vogais, palabras fragmentadas, bloqueos e palabras producidas con exceso de tensión física. Asemade, como outras alteracións está o trastorno da comunicación non especificado. Todos eles comezan precozmente e poden producir deficiencias funcionais durante toda a vida.

A clasificación dos mesmos é:

F80.2 Trastorno da linguaxe (315.32)

F80.0 Trastorno fonolóxico (315.39)

F80.81 Trastorno da fluidez de inicio na infancia (tartamudeo) (315.35)

F80.89 Trastorno da comunicación social (pragmática) (315.39)

F80.9 Trastorno da comunicación non especificado (307.9)

Polas súas características similares con respecto do TEA, cómpre especificar os criterios para o diagnóstico diferencial do F80.89 Trastorno da comunicación social (pragmática) (315.39)

A. Dificultades persistentes no uso social da comunicación verbal e non verbal que se manifesta por todos os seguintes factores:

1. Deficiencias no uso da comunicación para fins sociais, como saludar e compartir información, de xeito
   que sea apropiada ao contexto social.
2. Deterioro da capacidade para cambiar a comunicación de xeito que se adapta ao contexto ou ás necesidades do que escoita, como falar de forma diferente nunha aula ou nun parque, conversar de xeito diferente con un neno ou un adulto, e evitar o uso de un linguaxe demasiado formal.
3. Dificultades para seguir as normas de conversación e narración, como respectar o xiro na conversa, expresarse doutro xeito cando non se comprende ben e saber cando usar verbos e non verbos para regular a interacción.
4. Dificultades para comprender o que non se di explicitamente (por exemplo, facer inferencias) e significados non literales ou ambiguos do linguaxe (por exemplo, expresións idiomáticas, humor, metafores, múltiples significados que dependen do contexto para a interpretación).

B. As deficiencias causan limitacións funcionales na comunicación eficaz, a participación social, as relacións sociais, os logros académicos ou o desempeño laboral, xa sexa individualmente ou en combinación.

C. Os síntomas comezan nas primeiras fases do período de desenvolvemento (pero as deficiencias non poden manifestarse totalmente ata que a necesidade de comunicación social supera as capacidades limitadas).

D. Os síntomas non se poden atribuír a outra afección médica ou neurolóxica nin á baixa capacidade nos dominios de morfoloxía e gramática, e non se explican mellor por un trastorno do espectro do autismo, intelectual discapacidade (trastorno do desenvolvemento intelectual), atraso global do desenvolvemento ou outro trastorno mental.

A. Patrón persistente de inatención e / ou hiperactividade-impulsividad que interfire co funcionamento ou o desenvolvemento, que se caracteriza por (1) e / ou (2):

1. Inatención: Seis (ou máis) dos seguintes síntomas mantíñanse durante polo menos 6 meses nun grao que non coincide co nivel de desenvolvemento e que afecta directamente as actividades sociais e académicas / laborales:

Nota: Os síntomas non son só unha manifestación do comportamento de oposición, desafío, hostilidade ou fracaso na comprensión de tarefas ou instrucións. Para adolescentes myores e adultos (17 e máis anos de idade), un mínimo de cinco síntomas é necesario.

1. Con frecuencia falla en prestar a debida atención a detalles ou por descoido cometen erros nas tarefas escolares, no traballo ou durante outras actividades (por exemplo, se pasan por alto ou se perden detalles, o traballo non se realiza con precisión).
2. Con frecuencia ten dificultades para manter a atención en tarefas ou actividades recreativas (por exemplo, ten dificultade para manter a atención en clases, conversacións ou a lectura prolongada).
3. Con frecuencia parece non escoitar cando se fala directamente (p. Ex., Parece ter a mente noutras cousas, mesmo en ausencia de calquera aparición distracción).
4. Con frecuencia non seguen as instrucións e non remata as tarefas escolares, os quehaceres ou os deberes laborais (p. Ex., Inicia tareas pero se distrae rápidamente e se evade con facilidade).
5. Con frecuencia ten dificultade para organizar tarefas e actividades (por exemplo, dificultade para manexar tarefas esixentes, dificultad para poñer os materiais e pertenzas en orde; descoido e desorganización no traballo; mala xestión do tempo; non cumpre os prazos).
6. Con frecuencia evita, disgusta ou se mostra pouco entusiasta en iniciar tarefas que requiren un esforzo mental sostido (por exemplo, tareas escolares ou quehaceres domésticos; en adolescentes maiores e adultos, preparación de informes, completar os formularios, revisar artigos de forma longa).
7. Con frecuencia perde cousas necesarias para tarefas ou actividades (por exemplo, materiais escolares, lápices, libros, instrumentos, billetero, chaves, papeles do traballo, gafas, móbil).
8. Con frecuencia se distrae con facilidade por estímulos externos (para adolescentes maiores e adultos, pode incluir pensamentos non relacionados).
9. Con frecuencia olvida as actividades cotidianas (por exemplo, facer as tarefas, facer as dilixenzas, en adolescentes maiores e adultos, devolver as chamadas, pagar as facturas, ir ás citas).

2. Hiperactividade e impulsividade: Seis (ou máis) dos seguintes síntomas mantíñanse durante polo menos 6 meses nun grao que non coincide co nivel de desenvolvemento e que afecta directamente ás actividades sociais e académicas / laborales:

Nota: Os síntomas non son só unha manifestación do comportamento de oposición, desafío, hostilidade ou fracaso para comprender tarefas ou instrucións. Para adolescentes maiores e adultos (a partir de 17 anos de idade), requírese un mínimo de cinco síntomas.

1. Con frecuencia xoga con golpea as mans ou os pés ou se retorne no asento.
2. Con frecuencia levántase en situacións en que se espera que permaneza sentado (por exemplo, levanta na clase, na oficina ou noutro lugar de traballo, ou noutras situacións que requiren manter no seu lugar).
3. Con frecuencia correxa ou trepa en situacións nas que non resulta adecuado. (Nota: En adolescentes ou adultos, pode limitarse a estar inquieto.)
4. Con frecuencia é incapaz de xogar ou de ocuparse tranquilamente en actividades recreativas.
5. Con frecuencia está "ocupado", actuando coma se "o impulsara un motor" (por exemplo, é incapaz de estar ou está sentado incómodo durante un tempo prolongado, como en restaurantes, reunións; os demais poden pensar que está intranquil ou que lle resulta difícil seguirlo).
6. Con frecuencia falar excesivamente.
7. Con frecuencia responde inesperadamente ou antes de que se complete unha pregunta (p. Ex., Termina as frases de outros; non respeta o turno de conversa).
8. Con frecuencia é difícil esperar o seu turno (por exemplo, mentres espera nunha cola).
9. Con frecuencia interrompe ou se inmiscuye con outros (por exemplo, se mete nas conversas, xogos ou actividades; pode comezar a usar as cousas doutras persoas sen esperar ou recibir permiso; en adolescentes e adultos, pode inmiscuirse ou avanzar ao que fan outros).

B. Algúns síntomas de inatención ou hiperactivo-impulsivos estaban presentes antes dos 12 anos.

C. Varios síntomas de inatención ou hiperactivo-impulsivos están presentes en dous ou máis contextos (por exemplo, en casa, na escola ou no traballo, cos amigos ou familiares, noutras actividades).

D. Existen probas claras de que os síntomas interfieren co funcionamento social, académico ou laboral, ou reducen a calidade dos mesmos.

Os síntomas non se producen exclusivamente durante o curso da esquizofrenia ou doutro trastorno psicótico e non se explican mellor por outro trastorno mental (por exemplo, trastorno do estado de ánimo, trastorno de ansiedade, disociativo trastorno, trastorno da personalidade, intoxicación ou abstinencia de sustancias).

Especificar si:

314.01 (F90.2) Presentación combinada: Si se cumpre o Criterio A1 (inatención) eo Criterio A2 (hiperactividade-impulsividade) durante os últimos 6 meses.

314.00 (F90.0) Presentación predominante con falta de atención: Si se cumpre o Criterio A1 (inatención) pero non se cumpre o Criterio A2 (hiperactividade-impulsividade) durante os últimos 6 meses.

314.01 (F90.1) Presentación predominante hiperactiva/impulsiva: Si se cumpre o Criterio A2 (hiperactividade-impulsividade) e non se cumpre o Criterio A1 (inatención) durante os
últimos 6 meses.

Especificar si:

En remisión parcial: Cando previamente se cumprimen todos os criterios, non todos os criterios se cumpriron durante os últimos 6 meses, e os síntomas seguen deteriorando o funcionamento.
social, académico ou laboral.

Especificar a gravidade actual:

Leve: Pocos ou ningún síntoma están presentes máis que os necesarios para o diagnóstico, e os síntomas só producen deterioro mínimo do funcionamento social ou laboral.

Moderado: Síntomas ou deterioros funcionais presentes entre "leve" e "grave".

Grave: Presenza de moitos síntomas, ademais dos necesarios para o diagnóstico ou de varios síntomas particularmente graves, ou os síntomas producen deterioro notable do funcionamento social ou laboral.

A. Dificultade na aprendizaxe e na utilización das aptitudes académicas, evidenciado pola presenza de polo menos un dos seguintes síntomas que persistiron durante polo menos durante 6 meses, a pesar das intervencións dirixidas a estas dificultades:

1. Lectura de palabras imprecisa ou lenta e con esforzo (p. Ex., Lee palabras soltas en voz alta incorrectamente ou con lentitude e vacilación, con frecuencia palabras de palabras, dificultad
   para expresar ben as palabras).
2. Dificultad para comprender o significado do que se lee (p. Ex., Pode ler un texto con precisión pero non comprende a oración, as relacións, as inferencias ou o profundo sentido do que se lee).
3. Dificultades ortográficas (p. Ex., Pode engadir, omitir ou substituír vocales ou consonantes).
4. Dificultades coa expresión escrita (por exemplo, fai múltiples erros gramaticales ou de puntuación en unha oración; organiza mal o párrafo; a expresión escrita de ideas non é clara).
5. Dificultades para dominar o sentido numérico, os datos numéricos ou o cálculo (por exemplo, comprende mal os números, a súa magnitude e as súas relacións; contén os dedos para sumar números de só un díxito, en lugar de recordar a operación matemática como fan seus iguales; se perde no cálculo aritmético e pode intercambiar os procedementos).
6. Dificultades co razonamiento matemático (por exemplo, ten gran dificultade para aplicar os conceptos, feitos ou operacións matemáticas para resolver problemas cuantitativos).

B. As aptitudes académicas afectadas están sustancialmente e engadidas cuantificables por baixo do esperado para a idade cronolóxica do individuo, e interfiren significativamente co rendemento académico ou laboral, ou con actividades de vida cotidiana, que se confirman con medidas (probas) estandarizadas administradas individualmente e unha avaliación clínica integral. En individuos de 17 anos e máis, a historia documentada das dificultades do aprendizaxe pode substituírse pola avaliación estandarizada.

C. As dificultades de aprendizaxe comezan na escolaridade escolar pero non poden manifestarse totalmente ata que as demandas das aptitudes académicas afectadas superen as capacidades limitadas do individuo (por exemplo, en exames programados, a lectura ou a escrita de informes complexos e longos para unha data límite inaplazable, tareas académicas excesivamente pesadas).

D. As dificultades de aprendizaxe non se explican mellor por discapacidades intelectuais, trastornos visuais ou auditivos non corregidos, outros trastornos mentais ou neurológicos, adversidade psicosocial, falta de dominio nos idiomas de instrución académica ou directrices educativas inadecuadas.

Nota: Hanse de cumprir os catro criterios diagnósticos baseándose nunha síntese clínica da historia do individuo (do desenvolvemento, medicina, familiar, educativa), informes escolares e avaliación psicoeducativa.

Nota de codificación: Especificar todas as áreas académicas e subaptitudes alteradas. Cando máis dunha área estea alterada, cada unha delas se codificará individualmente de acordo cos seguintes especificadores.

Especificar si:

315.00 (F81.0) Con dificultades na lectura:

Precisión na lectura de palabras
Velocidade ou fluidez da lectura
Comprensión da lectura

Nota: A dislexia é un término alternativo usado para referirse a un patrón de dificultades do aprendizaxe que se caracteriza por problemas co recoñecemento de palabras en forma precisa ou fluída, espallar mal e pouca capacidade ortográfica. Se se usa a dislexia para especificar este patrón particular de dificultades, tamén é importante especificar calquera dificultade adicional presente, como dificultades de comprensión da lectura ou da matemática razoamento.

315.2 (F81.81) Con dificultade na expresión escrita:

Corrección ortográfica
Corrección gramatical e da puntuación
Claridade ou organización da expresión escrita

315.1 (F81.2) Con dificultad matemática:

Sentido dos números
Memorización de operacións aritméticas
Cálculo correcto ou fluído
Reasonamento matemático correcto

Nota: Discalculia é un término alternativo usado para referirse a un patrón de dificultades que se caracteriza por problemas de procesamento da información numérica, aprendizaxe de operacións aritméticas e cálculo correcto ou fluído. Se se usa discalculia para especificar este patrón particular de dificultades matemáticas, tamén é importante especificar calquera dificultade adicional presente, como dificultades do razoamento matemático ou o correcto razonamiento das palabras.

Especificar a gravidade actual:

Leve: Algunhas dificultades coas aptitudes de aprendizaxe en unha ou dúas áreas académicas, pero suficientemente leves para que o individuo poida compensar ou funcionar ben cando se recibe unha adecuación adecuada ou asistencia de servizos, especialmente durante a escolaridade de idade.

Moderado: Dificultades notables coas aptitudes de aprendizaxe nunha ou máis áreas académicas, de forma que o individuo ten poucas probabilidades de chegar a ser competente sen algúns períodos de intensiva e especializada escolaridade durante o período de escolaridade. Se pode necesitar algunha adaptación ou servizos de axuda a menos durante unha parte do horario na escola, no lugar de traballo ou en casa para realizar as actividades de forma correcta e eficaz.

Grave: Dificultades graves nas aptitudes de aprendizaxe que afectan varias áreas académicas, de xeito que o individuo ten poucas probabilidades de aprender estas aptitudes sen ensino constante e intensivo individualizado e especializado durante a maior parte dos anos escolares. Incluso con diversos métodos de adaptación e servizos axeitados en casa, na escola ou no lugar de traballo, o individuo non pode ser capaz de realizar con eficacia todas as actividades.

Os trastornos motores do neurodesenvolvemento inclúen:

F82 [315.4] Trastornos del desarrollo de la coordinación: presenta déficits na adquisición e execución da habilidades motoras coordinadas, manifesto pola torpeza e a lentitude ou inexactitude na execución das habilidades motoras, que interfire nas actividades da vida cotiá.

F98.4 [307.3] Trastorno de movimientos estereotipados: presenta comportamentos motores repetitivos, aparentemente guiados e sen obxectivo (e.g. axistar as mans, mecer o corpo, golearse a cabeza...).

Trastorno de Tics: caracterízanse pola presenza de tics motores ou vocais, que son movementos ou vocalizacións súbitos, rápidos, recurrentes, non rítimos e estereotipados. Diferéncianse entre si na duración, etioloxía e presentación clínica, existindo:

F95.2 [307.23] Trastorno de la Tourette
F95.1 [307.22] Trastorno de tics motores o vocales persistentes (crónicos)
F95.0 [307.21] Trastorno de tics transitorios
F95.8 [307.20] Otro trastorno específico de tics

Esta categoría aplícase a presentacións nas que predominan os síntomas característicos dun trastorno tico que causa angustia ou deterioro clínicamente significativo en áreas de traballo sociais, ocupacionais ou doutras importantes pero que non cumpren todos os criterios para unha alteración ou desorde tico. ningún dos trastornos da categoría de diagnóstico de trastornos do desenvolvemento neurolóxico. A categoría doutro trastorno tic especificado emprégase en situacións nas que o clínico elixe comunicar o motivo específico polo que a presentación non cumpre os criterios para un trastorno tico ou un trastorno neurolóxico específico de desenvolvemento. Isto faise grabar "outro trastorno tic especificado" e despois a razón específica (por exemplo, "comezar despois da idade de 18 anos").

Esta categoría aplícase a presentacións nas que predominan os síntomas característicos dun trastorno tico que causan molestias ou insuficiencias clínicas significativas en áreas de traballo sociais, profesionais ou doutras importantes pero que non cumpren todos os criterios dunha alteración tica ou un trastorno dos tics. ningún dos trastornos da categoría de diagnóstico de trastornos do desenvolvemento neurolóxico. A categoría de trastorno de tic non especificada úsase en situacións nas que o clínico elixe non especificar a razón para o incumprimento dos criterios para un trastorno tico ou un trastorno do desenvolvemento do neurodetal específico e inclúe presentacións nas que non hai suficiente Información para facer un diagnóstico máis específico.